ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
H ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΚΟΥΜΠΕ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
ΚΑΙ Ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ
ΝΕΣΤΩΡ Ι . ΒΑΣΣΑΛΟΣ
Ο ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ
[Εκδόσεις «Γραφοτεχνική», Ρέθυμνο 2011, σχ. 4ο (29Χ16,5), σσ. 242]
Με τη μελέτη μας αυτή, για πρώτη φορά, αποδεικνύουμε ότι στη σημερινή Ι. Μονή τού Σωτήρος Χριστού, Κουμπέ, επί Ενετοκρατίας υπήρχε- παράλληλα με αυτήν τού Σωτήρα Χριστού- και η λατρεία τού αγίου Ιωάννου τού Ερημίτου, του Γουβερνέτου Χανίων. Αυτό βεβαιώνεται τόσο από τα διάφορα σχεδιογραφήματα της Ενετοκρατίας όσο και από την ύπαρξη, την ίδια εποχή, στην περιοχή τής Μονής τής παράκτιας Σκοπιάς του Αγίου Ιωάννου τού Ερημίτου (San Giovanni Eremita), που το όνομά της έλαβε, όπως και το όμορο σε αυτήν ακρωτήριο (όπου βρίσκεται σήμερα το στρατόπεδο) San Zuanne (ή Punta di S. Giovanni) από την εν λόγω Μονή, που επί Ενετοκρατίας ήταν ευρύτερα γνωστή ως μονή Αγίου Ιωάννου (του Ερημίτου).
Μελετούμε, περαιτέρω, τους οικιστές τής μονής στα χρόνια τής Ενετοκρατίας (απογραφή 1637), που- όπως και τα περισσότερα τον καιρό εκείνο μοναστήρια- ήταν ιδιωτική και βρισκόταν κάτω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των υιών τού ποτέ (= μακαρίτη) Κωνσταντίνου Βεβέλη, στους οποίους είχε περιέλθει από δωρεά τού Γεωργιλά Κλαροτζάνε στον ποτέ Λουκά Βεβέλη, πατέρα τού Κωνσταντίνου Βεβέλη.
Τέλος, παρακολουθούμε τη νεότερη τής Μονής Ιστορία από την επανίδρυσή της, από τον νεότερο ιδρυτή της Νέστορα Βασσάλο, μέχρι σήμερα και την εν γένει κοινωνική, πολιτιστική και πνευματική προσφορά της στον τόπο.
Είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που αξιωθήκαμε να εκπληρώσουμε το χρέος μας προς την ιερή μορφή τού θρυλικού Γέροντος Νέστορος Βασσάλου, παρουσιάζοντας την πρώτη αυτήν αυτοτελή βιογραφική ανάδειξη τής προσωπικότητάς του, του έργου και της προσφοράς του προς την πόλη μας και τον πνευματικό πολιτισμό της.
Είναι τα έτη, κυρίως, από το 1915 μέχρι το 1957, που σημαδεύτηκαν από την παρουσία του, που, κατά κοινή ομολογία και μαρτυρία, αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα και ορόσημο πνευματικότητας για την πόλη μας. Ο όλος βίος του, η αγία πολιτεία του, η φιλανθρωπία του, η αγάπη του προς τον άνθρωπο και η σημαντική προσφορά του στον πολιτισμό αυτού τού τόπου, με την πολύχρονη διδασκαλία τής ζωγραφικής τέχνης και αγιογραφίας στους νέους, σε μιαν εποχή ιδιαίτερα μίζερη και εξαθλιωμένη, τον έκαναν να αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους Ρεθεμνιώτες, που προσέτρεχαν όλοι τους αθρόοι, νέοι και γέροι, στο μοναστήρι του, την κυψέλη αυτήν της χάριτος. Όλα αυτά και, περαιτέρω, η κατά τρόπον θαυμαστό ανεύρεση και επαναλειτουργία από τον ίδιο μιας παντελώς, μέχρι τότε, άγνωστης ορθόδοξης μονής τής Ενετοκρατίας, που αγαπήθηκε ιδιαίτερα και συνεχίζει μέχρι σήμερα να αγαπάται και να προσφέρει πολλαπλώς στο πνευματικό στερέωμα τού Ρεθύμνου, θα μπορούσαν, ασφαλώς, να αναδείξουν τον Νέστορα σε πολιτιστικό παράγοντα του τόπου και να τον προβάλλουν ως λαμπρό παράδειγμα προς μίμησιν από τους μεταγενεστέρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου