ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ * ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

              25 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

                   ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

                   Με τη Συμμετοχή των: 

ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΧΑΝΙΩΝ

      ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

             www.ret-anadromes.blogspot.com

Η Κρήτη είναι μια από τις λίγες ελληνικές περιοχές, που, ακόμα και σήμερα, συντηρεί μιαν εξαιρετικά πλούσια και ακμαία μουσική παράδοση, η ζωντάνια και δύναμη της οποίας και ιδιαίτερα ορισμένα αρχαϊκά της χαρακτηριστικά μάς δίνουν το δικαίωμα να υποθέσουμε ότι οι καταβολές της, που ξεκινούν από πολύ παλιά, περνώντας μέσα από την Τουρκοκρατία, τη Βενετοκρατία και το Βυζάντιο, φθάνουν ως τη ελληνική αρχαιότητα. Γι’ αυτό ο άνθρωπος χάνοντας τις ρίζες που τον εξέθρεψαν, χάνει και αυτόν τον ίδιο τον εθνικό του θησαυρό, την ταυτότητά του ως έθνος και φυλή και ελληνική πατρίδα.

Έχουμε χρέος ιερό απέναντι στον τόπο που μας γέννησε όχι μόνο να διασώσουμε αλλά και να διαδώσουμε κάθε στοιχείο που αφορά στη γνήσια και ανόθευτη λαϊκή μας παράδοση περισώζοντας ό,τι έχει απομείνει από τη σοφία τού λαού μας, ανάμεσα στα συντρίμμια τού σημερινού πολιτισμού. Και είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό και παρήγορο, στο σημείο αυτό, το γεγονός ότι το Μουσικό Σχολείο τής πόλης μας και οι μαθητές του, που άγει φέτος τα 25 χρόνια δημιουργικής πορείας και δράσης (1991- 2016), επέλεξαν, ακριβώς, να εορτάσουν τη μεγάλη αυτήν επέτειο με μια μοναδική συναυλία Παραδοσιακής Μουσικής. Στη συναυλία αυτή συμμετείχαν και τα «αδελφά» Μουσικά Σχολεία Ηρακλείου και Χανίων, θέλοντας, με τον τρόπο αυτόν, να τιμήσουν και εκφράσουν την ευαρέσκεια και αναγνώρισή τους προς το Μουσικό Σχολείο τής πόλης μας, το πρώτο που ιδρύθηκε στην Κρήτη και ένα από τα αρχαιότερα στην Ελλάδα, που κατόρθωσε, είναι γεγονός, στα 25 αυτά χρόνια λειτουργίας του να κερδίσει τον τίτλο ενός σχολείου υψηλής μουσικής παιδείας, με έντονη πολιτισμική οντότητα και κουλτούρα και μετοχή στα πολιτισμικά δρώμενα τής πόλης μας.

    Έτσι, το Μουσικό Σχολείο Ρεθύμνου, την Τετάρτη 13 Απριλίου 2016, στο Σπίτι τού Πολιτισμού, απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι δίκαια στα 25 αυτά χρόνια ύπαρξής του διακρατεί τα πρωτεία τής μουσικής παιδείας, προάγοντας αποτελεσματικά τις μουσικές και πολιτιστικές δυνάμεις τού τόπου, μέσα από ποικίλες συναυλίες, σεμινάρια, αναβιώσεις εθίμων και άλλων πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Την παρουσίαση τού προγράμματος τής Τετάρτης είχε ο Διευθυντής τής εφημερίδας «Κρητική Επιθεώρηση» τής πόλης μας κ. Γιάννης Καλαϊτζάκης, ο οποίος, πέραν από την παρουσίαση τού προγράμματος, μαζί με τον ακούραστο Διευθυντή τού Σχολείου κ. Σπύρο Ραφτάκη και σειρά όλη διαφανειών που προβάλλονταν στη διάρκεια τού προγράμματος, έδωσαν μιαν άλλη διάσταση τής πορείας  και δράσης τού Σχολείου. 

  Το Πρόγραμμα τής συναυλίας εκτυλίχθηκε σε δύο Μέρη. Στο Α΄ Μέρος υπήρξε πανηγυρική είσοδος και ακούστηκαν τα Παραδοσιακά σύνολα και των τριών Μουσικών Σχολείων τής Κρήτης, που- όπως χαρακτηριστικά τόνισαν οι διευθυντές τους, χαιρετίζοντας τη συγκεκριμένη συναυλία-

λειτουργούν σαν ένα σχολείο με τρία παραρτήματα! Τόσο στενή, ευχάριστο αυτό, είναι η συνεργασία μεταξύ τους. Από τα κομμάτια τού Παραδοσιακού Συνόλου τού Μουσικού Σχολείου Ρεθύμνου σημειώνουμε, δειγματικά, τις «παραδοσιακές κοντυλιές» από το Μουσικό Σύνολο Λαούτων τού Σχολείου, καθώς και τους πολύ γνωστούς σκοπούς των μεγάλων βάρδων τού νομού μας Φουσταλιεράκη («Το μερακλίδιο Πουλί»), Σκορδαλού («Γιαϊντα ο αναστεναγμός») και Μουντάκη [«Ζηλεύγω τού Σταυραετού» (ριζίτικο), «Ρεθεμνιανά μου κύματα»] και τον Παλιό Καρσιλαμά (=αντικρυστό χορό) Λέσβου- Πινόκλης. Στη συνέχεια, το παραδοσιακό σύνολο τού Μουσικού Σχολείου Ηρακλείου απέδωσε τον «Ερωτόκριτο» (παραδοσιακό), το ριζίτικο «Σε ψηλό βουνό» και τον γνωστό συρτό «Τη μάνα μου την αγαπώ», του Περβολιανού λυράρη Μαν. Λαγού, ενώ το παραδοσιακό σύνολο τού Μουσικού Σχολείου Χανίων εκτέλεσε το κομμάτι «Στης Γραμβούσας τ’ ακρωτήρι», του Κ. Μουντάκη, καθώς και διάφορα συρτά με βιολί και λύρα.

    Το Β΄ Μέρος τού προγράμματος κράτησε στους ώμους του εξ ολοκλήρου το Παραδοσιακό σύνολο τού Μουσικού Σχολείου Ρεθύμνου, που συνέχισε την ερμηνεία γνωστών και αξέχαστων επιτυχιών των μεγάλων παραδοσιακών τροβαδούρων τού τόπου, όπως του Στ. Φουσταλιεράκη («Σαν είχες άλλο στην καρδιά»), του Λ. Κλάδου («Όταν κοιμάται ο δυστυχής») και του Κ. Μουντάκη («Αποχαιρετισμός»). Ωραίος και εξαιρετικά δυναμικός και ο Καστρινός Πηδηχτός, οργανικό παραδοσιακό τής Κρήτης, αλλά και τα άκρως μελωδικά χορευτικά που απέδωσε το Χορωδιακό, με συνοδεία Χάλκινων οργάνων, σύνολο τού σχολείου [«Μήλο μου κόκκινο» (συρτό Μακεδονίας) και «Τι ’θελα και σ’ αγαπούσα» (Καρσιλαμάς)].

  Γενικά και συνολικά, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι η ερμηνεία των Μαθητών και των τριών αδελφών σχολείων τής Κρήτης, υπήρξε άψογη και υποδειγματική και φανέρωσε σαφή αντίληψη από τους νεαρούς ερμηνευτές τού χαρακτήρα των συγκεκριμένων τραγουδιών, της μορφολογίας και των ειδικών ιδιομορφιών τής μουσικής τους. Χωρίς την άσκοπη προσφυγή σε μια στείρα επίδειξη ή σε άλλους ξένους εκφραστικούς τρόπους και μανιερισμούς, οι μαθητές ερμήνευσαν τα σχετικά κομμάτια τού ρεπερτορίου τους, διατηρώντας σ’ όλη τη διάρκεια της ερμηνευτικής διαδικασίας την απαιτούμενη δυναμική και ισορροπία. 

 Όλοι μαζί ερμήνευσαν τα κομμάτια με μια φωνή, στα χορωδιακά μέλη, ομοιογενή, εκφραστική, λεβέντικη, δυνατή, γνήσια κρητική, που κατέβαινε, θαρρείς, από τις χιονισμένες

Σφακιανές Μαδάρες, χωρίς περιττούς χρωματισμούς και στολίδια- όπως, άλλωστε, αρμόζει στη δημώδη, γενικά, ποίηση και μουσική- και με τέλεια σβησίματα της φωνής.

         Το ίδιο και στα οργανικά, με κρητικά όργανα (λύρες, λαούτα, θιαμπόλια και κρουστά), μέρη, όπου τα παιδιά με ακρίβεια και εύστοχες διαφοροποιήσεις, σε ταχύτητες και δυναμική, ανέδειξαν το κρητικό ήθος και διασφάλισαν πλήρως την πιστότητα της μουσικής, χαρίζοντάς μας ένα σώμα σπάνιας ομοιογένειας και ηχοχρωματικού πλούτου και ομορφιάς.

     Γενικό συμπέρασμα της προχτεσινής μουσικής εκδήλωσης στάθηκε, για μας, η ευτυχής διαπίστωση ότι όλα αυτά τα νέα παιδιά των Μουσικών σχολείων τής Κρήτης οδηγούν τη γνήσια και αυθεντική Κρητική μας μουσική παράδοση σε όλο και νεότερα μονοπάτια, χωρίς, ευτυχώς, να την παραφθείρουν, αλλά, αντίθετα, μπολιάζοντας και φρεσκάροντάς την, συχνά, με νέα ακούσματα και μελωδίες που τη φέρνουν όλο και πιο κοντά στη σύγχρονη Κρητική νεολαία, που δείχνει ναενθουσιάζεται από τις δημιουργίες αυτές με ό,τι μεγάλο και καλό μπορεί να συνεπάγεται η προσκόλληση αυτή των νέων μας στα γάργαρα νερά της γνήσιας Κρητικής μας Μουσικής παράδοσης, σε μιαν εποχή δύσκολη, οικουμενισμού και παγκοσμιοποίησης. Η θριαμβική κατάληξη της συναυλίας με τον «Αποχαιρετισμό» τού Κώστα Μουντάκη οδήγησε στον αναμενόμενο ενθουσιασμό τόσο τους εξαίρετους νεαρούς μουσικούς όσο και το πολυπληθές ακροατήριό τους που κατενθουσιασμένο τους αποζημίωσε με ένα θερμότατο και παρατεταμένο χειροκρότημα.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους, δασκάλους και μαθητές!!