ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ε. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗ *** ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ε. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΗΣ

 [Εκδόσεις Παρρησία, Αθήνα 2016, σχ. 16^ο (17 Χ 12), σσ.168]

   ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

        www.ret-anadromes.blogspot.com

        Ομότιμος Καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης ο κ. Κρασανάκης και πρώην Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Αγωγής, είναι, σαφώς, ο καθ’ ύλην αρμόδιος να διαπραγματευτεί και διαχειριστεί ένα τέτοιο λεπτό και επιστημονικό, όπως το «εν τω τίτλω», θέμα, «Ψυχολογία και Ασθενής», που είναι καρπός- μαζί και με δεκάδες άλλα ψυχολογικά και παιδαγωγικά βιβλία- των πλούσιων και  πολύχρονων επιστημονικών σπουδών του σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του Εξωτερικού [Γενεύης- Παρισίων (Σορβόνης- Paris V] και της επιτυχούς μακράς πανεπιστημιακής του διδασκαλίας.

  Πρόκειται για ένα θέμα αρκετά, θεωρώ, πρωτότυπο για έναν πανεπιστημιακό ψυχολόγο (αν και ακραιφνώς μέσα στα ενδιαφέροντά του), αλλά και εξαιρετικά χρήσιμο και πρακτικό, αφού μπορεί να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και ζουν με την ασθένεια οι ίδιοι ή το άμεσο οικογενειακό τους περιβάλλον. Εξάλλου, η δημιουργία αυτού του βιβλίου ακολούθησε, σχεδόν αμέσως, τον θάνατο της προσφιλούς του συγγραφέα μητέρας, η οποία για αρκετά χρόνια ασθενής έχαιρε των υικών περιποιήσεων και υπηρεσιών. Της εμπειρίας αυτής τον πολύτιμο πλούτο ο κ. Καθηγητής παραθέτει στο παρουσιαζόμενο βιβλίο του, πράγμα που εξεικονίζεται και σε κάποιες σχετικές φωτογραφίες από την περίοδο εκείνη της μητρικής ασθένειας. Έτσι, το υποστηρικτικό και ανακουφιστικό για τον ασθενή έργο του παρουσιαζόμενου βιβλίου αποκτά πλέον του καθαρά επιστημονικού- θεωρητικού και εφαρμοσμένο εμπειρικό χαρακτήρα, ενώ και οι προσφερόμενες θεωρητικές γνώσεις δίνονται απλοποιημένες και εξατομικευμένες, υπεύθυνες και αγαπητικές, ώστε να μπορούν να αφομοιωθούν εύκολα και να φανούν χρήσιμες στους πολλούς.

   Στις σελίδες του βιβλίου αναλύονται λεπτομερώς, σε τέσσερα επί μέρους κεφάλαια, οι έννοιες ασθένεια και ασθενής, το υποστηρικτικό έργο του περιβάλλοντος, καθώς και ο ρόλος του ψυχολόγου- ψυχοθεραπευτή του ασθενή, του ανθρώπου, δηλαδή, που σε μια περίοδο της ζωής του- σύντομη ή μακρά- βρέθηκε, κατά τον συγγραφέα, «εν απομαχία» και «εν αδυναμία ψυχοσωματική».

    Παρότι η μελέτη του κ. Κρασανάκη αποτελεί μιαν όλως επιστημονική προσέγγιση της ασθένειας σύμφωνα με τα πορίσματα της σύγχρονης Ψυχολογικής Επιστήμης, όμως προσκτάται και μια σαφώς νέα και οπωσδήποτε πιο ολοκληρωμένη διάσταση, αφού θεωρώντας ο συγγραφέας ότι η ορθή αντιμετώπιση της ασθένειας γίνεται πηγή ανανεωτικής δύναμης, γίνεται φως για μια νέα πορεία προς γαλήνιους λιμένες χαράς και ευτυχίας, γίνεται ζωή με νόημα κατεργαζόμενη αρετές χριστιανικές όπως η ελπίδα, η υπομονή και η καρτερία, για τους λόγους, λέγω, αυτούς ο συγγραφέας πρωτοτυπεί στρέφοντας τη μελέτη του και προς τον χώρο της θεολογίας και εμπλουτίζοντάς την γενναία- παράλληλα προς αυτά της Ψυχολογίας- και με τα διδάγματα της χριστιανικής διδασκαλίας του Ευαγγελίου και των Πατέρων της Εκκλησίας, καθιστώντας την, έτσι- όπως χαρακτηριστικά και ο ίδιος επισημαίνει- ένα «συναξάρι» του πάσχοντος ανθρώπου.

  Έτσι, είναι εντυπωσιακό, αλήθεια, αυτό, ότι στο εν λόγω βιβλίο αξιοποιούνται και προβάλλονται εφάμιλλα και εξίσου οι εικόνες και τα πορίσματα της διδασκαλίας τόσο των γνωστών λαμπρών ψυχολόγων, όπως του εισηγητή της Ψυχανάλυσης Sigmund Freud, του ιδρυτή της σχολής της ατομικής ψυχολογίας Alfred Adler, του  εισηγητή της σχολής της αναλυτικής ψυχολογίας Carl Jung, καθώς και των Victor Frankl, Carl Rogers, Fortin Bruno, Phlippe Pinel και Francoise Dolto, όσο και η διδασκαλία και οι φωτογραφίες του νεοφανούς αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη, του Γέροντος Μωυσή του Αγιορείτη, του Φώτη Κόντογλου, του αγίου Νικηφόρου του Λεπρού και του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή, καθώς και των συμβολικών, στην περίπτωση, εικόνων του Ιώβ (με τη «ιώβεια» υπομονή στη φοβερή μολυσματική ασθένεια που, προς δοκιμασίαν, του έδωσε ο Θεός), από την Παλαιά Διαθήκη και της ιάσεως από τον Χριστό του παραλυτικού από το Καινή.

Το θέμα έτσι προσκτάται πολύπλευρες ψυχολογικές και θεολογικές διαστάσεις, θεωρώντας τον πόνο ως δύναμη ευεργετική, που, αν κάποιος καταφέρει και τον αγκαλιάσει, γεννά μέσα του πρωτόγνωρες ευαισθησίες και ξεδιπλώνει πραγματικότητες που με άλλο τρόπο δεν μπορούν από τον άνθρωπο να ιδωθούν και η αρρώστια, τελικά, μπορεί να αποβεί σωτήρια όχι μόνο για το σώμα αλλά και για την ψυχή. Ο ψυχολόγος χρησιμοποιώντας το διττό αυτό εργαλείο (της Ψυχολογίας και της Θεολογίας) καθίσταται ικανός να μειώνει ουσιαστικά την αγωνία του αρρώστου και να τον οπλίζει με αισιοδοξία και υπομονή.

Την εγκυρότητα του βιβλίου εγγυώνται η θερμουργός πίστη του συγγραφέα στην Εκκλησία και ο σοβαρός επιστημονικός, ως ψυχολόγου και παιδαγωγού, εξοπλισμός του. Ο λόγος του απλός, παρότι ακραιφνώς επιστημονικός, πηγάζει από το περίσσευμα και τον ιερό ενθουσιασμό της φλεγόμενης καρδιάς του και έτσι επιτυγχάνει να αναθερμάνει τις ψυχές των αναγνωστών του και να δονήσει τις πιο ευαίσθητες χορδές της καρδιάς τους, δημιουργώντας, με τον τρόπο αυτόν, τις αναγκαίες ψυχολογικές προϋποθέσεις και υποδομές, ώστε τα γραφόμενά του να καταστούν μόνιμο βίωμα αυτών.

Για άλλη μια φορά συγχαίρουμε και θερμά ευχαριστούμε τον εκλεκτό Καθηγητή και φίλο κ. Γεώργιο Ε. Κρασανάκη και του ευχόμαστε να έχει δύναμη και υγεία, για να συνεχίζει τη γόνιμη, δημιουργική και εργώδη δραστηριότητά του στον χώρο της Εκκλησίας και της Ψυχολογίας, όπου η μέχρι σήμερα συμβολή του είναι μεγάλη.